پرنیا، روشنا و لیانا عشق مامان و بابا

سلام سلام سلام به همگی تعطیلات عید و رفتن مرخصی همرا ه با دیدار خانواده ها ،حسابی بهمون خوش گذشت  .پرنیا کوچولوی مامانم کلی ذوق زده شده بود و از خودش خوشحالی دروکرد.. بعد چند روز نمیدونم چی شده بود که اصلا حاضر نبودی ازم جدا بشی و کمی غریبگی می کردی ، وبا هر کسی اخت نمیشدی به هر حال به خاطر شرایط زندگیمون دور از همه و در شهر غربت و نداشتن رفت وآمد چندانی باعث شده که اینجوری بشی و بابت ای موضوع خیلی نگرانتم .خلاصه بعد از مرخصیمون حسابی بهونه گیر شده بودی و کاملا مشخص بود داری دلتنگی می کنی مدام عکس های گوشی رو که ،روز سیزده بدر با برو بچ ،فک و فامیل  دسته جمعی گرفته بودیم وحسابی بهمون خوش گذشت و از هر نظر ترکون...

        پرنیا جوووووووووووووووووووون دختر مهربونم........   دومین بهار زندگیت رو با هزاران عشق و مهربونی بهت تبریک میگم   با اومدنت یه دنیا خیر و خوبی را به ما هدیه کردی ...من و بابایی هم یک دنیا آرامش ،شادی وسلامتی را لحظه سال تحویل برات از خدا خواستاریم... زیاد فرصت ندارم فقط اومدم لحظه سال تحویل رو به فرزند عزیز و همسر مهربونم تبریک بگم. برای همه ی نی نی وبلاگی های عزیز و دوست داشتنی ، آرزوی سلامتی رو دارم،و می بوسمشون خاله خیلی دوستون داره.           ...

   پرنیای نازنینم اینک امده ام تا خاطراتت را ماندگار کنم .از تو مینویسم ای زیبا نگارم تا بدانی که ثانیه های عمرم را به وجود نازنینت هدیه کرده ام..... روزهای شیرین پس از دیگری با تمام خاطرات روزهای با تو بودن همچون برق وباد می گذره و خدا رو از وجود تو در زنگیمون که موجبات خوشحالی و سرزندگی ما رو فراهم کرده شاکرم ...       سلام خوشکل طلای مامان. نمی دونم از چی برات بنویسم؟؟؟از شیطونیهای بامزه ات؟!از چرب زبونیهای بانمکت؟؟یا از دم به دقیقه رقصیدنات ؟!یا شاید هم از  اَپر اَپر گفتن و ( نماز )خوندنت؟!!     دخمل پروفسور من پرنیا جووووووووووووو...

پرنیا جونم , خیلی وقته نتونستم برات بنویسم عزیزم ...   تو این ماه از زندگیت که مصادف بود با حضور پررنگ مهمون های عزیزمون که مدتها منتظر اومدنشون بودیم و برای دیدنشون لحظه شماری می کردیم .آره !!!!!خانواده پدری و مادری به مدت چند روز کوتاه مامان جونت وبابا بزرگی و عموها وعمه جونت اومدن پیشمون و حسابی ما رو خوشحال کردن، تو هم واسه ی خودت حسابی خوشحالی  می کردی .از بین اینا با عمه جونت زودتر اونس گرفتی و یکسره غرقه بوسش می کردی و نوازشش ....نمیدونم این مهربونیت به کی رفته.......  واسه شون شعر می خوندی و مشغول بازی های مختلف .....بعد رفتن اونا به فاصله ی کوتاهی مامان جون و خاله زینبی وبابا بزرگی اومدن و یدو...

و اما واکسن 18 ماهگیت رو که چند وقت, از زدنش وحشت داشتم رو به خیری زدیم و شما یه کوچولو تب کردی و با دادن شربت استامینوفن تبت قطع شد...فقط چند ساعت بعد از واکسن پات درد می کرد و یا تو بغل بابایی بودی و یا  یک جانشسته ....نمی تونستی راه بری ...کم کم که راه افتادی تا روز بعدش لنگ لنگان  قدم بر میداشتی .الهی فدات بشم ...با این که قبلن هم واکسن زده بودی ولی واسه ی این واکسنت تا لحظه یی که آقای مهربون داشت واست میزد من کلی غصه داشتم آخه الان  هوشیارتر شدی و درد رو  کاملا" احساس می کنی..واما از همون زمان کوشولو کوشولو بودنت , ماشالله دختر صبوری هستی و اذیت نکردی..   همچنان عاشق تلوزیون ه...

    اول از همه یه سلام عاشقونه به دختر مهرب ونم             پرنیای دوست داشتنی ما هفده ماهگیت مبارگ گل من             آرزویمان این است دلت خوش باشد   نرود لحظه ای از صورت ماهت لبخند   نشود غصه دمی نزدیکت   لحظه هایت همه زیبا باشد   از خدا می خواهیم که تو را سالم و خوشبخت بدارد همه   عمر و نباشی دلتنگ         این روزا حسابی دلتنگ همه بخصوص خانواده هامون هستیم ..متاسفانه شرایط جوریه که نمیشه مرخصی رفت ,به عبارتی&nb...

16 ماه شدنت مباررررررررررررررررک عمرم...         واماااااااااااااا......................   قرار بود بعد اون زلزله ی خفنی  که رخ داد، از اونجایی که خونمون کلی ترک های بدی برداشته بود و بعد بارندگی سقفشم دچار مشکل شده بود مثلا" یه جورایی تازه سازم بود، گفتیم بهتره هرچه سریعتر خونه رو عوض کنیم .ولی پیدا کردن خونه اونم توی سراوان واقعا" مشکله .خدا رو شکر بالأخره بعد کلی پرس وجو یه خونه ایی پیدا شد واسباب کشی کردیم.     واما پرنیا جون فقط دلش می خواست بغل مامی باشه، و واسه ی همین کمی اذیت شدیم .طفلکی بابا صادق حسابی اذیت شد و منم نمی تونستم زیاد کمکش کنم .تا ای...

  واما..... واسه ی دومین بار ،دختر گلم  به پابوس امام رضا  رفت .       این دفعه بزرگتر شدی و شب اولی که رفتیم حرم ،از دیدن چراغونی های صحن ها و از اونجایی که عاشق آب هستی ،  با دیدن حوض های پر از آب با فواره هاش کلی هیجان زده شده بودی و بلند اشاره می کردی با دستات،  صدا میزدی؛ آبه آبه ،  برق برق   . آره گلم، خلاصه که واسه ی ما هم چه صفایی داشت. توی صحن، با اون هوای محشر و شنیدن دعای کمیل و این که بعد مدتها تنهایی تو غربت کسی  هم  رو نداشته باشی و جایی هم واسه  ی تفریح نداشته باشی با دیدن این صحنه ها دلت می خواد بال در بیاری، چه برسه به دختر گلم که حسابی تنهاس...

           عید سعید قربان بر همسر مهربان و دختر نازنینم و همه ی   نی نی وبلاگی های عزیز مبارک   خاله خیلی خیلی دوستون داره ....ایشالله همیشه سالم باشین.....         خدایا قسمت می دهم هر لحظه کمکم کنی تا نفسم را به قربانگاه درگاهت عرضه کنم و تو قربانی شدن و نلرزیدن و نلغزیدن را عنایت فرما عید سعید قربان مبارک     ...